Elk jaar gaan wij met het SENS-team inspiratie opdoen buiten onze landsgrenzen, dit jaar werd het Hamburg. Een toffe en dynamische stad met zeer interessante vastgoedontwikkelingen en architectuur.
Wanneer je gaat gluren bij de buren is het altijd leuk om met een kritisch oog te kijken wat je zou meenemen naar je eigen land. In deze blog nemen wij jullie mee langs drie zaken die ons opvielen die ieder op een eigen manier iets kunnen toevoegen binnen Nederlandse vastgoedontwikkelingen.
Les 1: goede plinten bestaan niet noodzakelijkerwijs uit veel glas.
Bij een goede plint gaat het om:
• Goed materiaalgebruik;
• Geen overdaad aan glas, maar ook juist gevelkolommen uitgevoerd in hoogwaardige materialen zoals natuursteen, marmer, graniet, hout, koper of messing;
• Een duidelijk vormgegeven entree;
• Een minimale hoogte van 4 – 5 meter.
Het viel mij op dat men dit trucje in Hamburg (zoals het voorbeeld op bovenstaande foto) heel goed beheerst, waar je in Nederland nog te vaak plinten ziet die als langgerekte slierten met veel glas geen enkele interactie aangaan met het straatleven.
Les 2: resilient cities
De stedenbouw in het Hafencity District is zo ontworpen dat alle plinten hermetisch afgesloten kunnen worden bij hoogwater. Als Nederlanders mogen we onszelf graag op de borst kloppen voor ons water management, maar dit is toch wel een volledig nieuwe dimensie.
Dit stedenbouwkundige principe kan ook prima eens toegepast worden in bijvoorbeeld de oude havengebieden in Rotterdam, welke de komende decennia omgevormd zullen worden tot woon-werk gebieden. De Merwevierhavens is een gebied bij uitstek om een aantal van dit soort pilots uit te proberen.
Les 3: een icoon mag wat kosten.
De elbphilharmonie heeft een aardige duit in het zakje gekost, maar wat een tof gebouw is dat zeg! Bovenop een oude havenloods uit de jaren 60 is dit huzarenstukje aan de hand van Herzog & De Meuron een beeldbepalend element in de Hamburgse skyline. Vanuit bijna alle hoeken van de stad torent het concertgebouw parmant uit boven zijn omgeving, die toch ook niet bepaald uit middelmaat bestaat.
In Nederland zijn we nog wel eens terughoudend voor dit soort prestigeprojecten. ‘Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’ is niet voor niks het credo van half Nederland.
Toch zie je dat op de lange termijn dergelijke iconen een enorme aantrekkingskracht uitoefenen op mensen van buitenaf. Het zorgt voor een toename in toerisme, handel en woningen en kantoren die rondom dit soort plekken willen zitten. Het is daarom belangrijk om een dusdanige ontwikkeling nooit als een zero-sum game te beschouwen, maar ook zeker de mogelijke lange termijn effect in kaart te brengen.